Nieuwsbrief 2024 – 07
1 Kantoornieuws |
| Collega mr. Yves Thiery is sinds 1 september 2024 voorzitter van de Geschillenkamer van het Vlaams Mensenrechteninstituut.
We zijn zeer verheugd met de komst van mr. Martijn Ronnen. Met zijn specialisatie in internationaal HR en fiscaal recht en de ervaring die hij opdeed in toonaangevende kantoren, vormt hij een welgekomen versterking. Ook Floor-Jan Claeys vervoegt de Mploy-rangen. Hij behaalde zijn diploma van master in de rechten aan de KU Leuven en start in oktober 2024 aan zijn baliestage. |
2 Spitsuur HR – 8 oktober 2024, 4Wings, Westerlo
Bent u al ingeschreven voor de nieuwe editie van Spitsuur HR? Naar goede gewoonte kan u zich, naast een heerlijk ontbijt, verwachten aan actuele en gevarieerde onderwerpen over HR en sociaal recht.
Programma
7.45 uur Ontvangst en ontbijt
8.30 uur Aansprakelijkheid in het arbeidsrecht, Dirk Heylen
9.00 uur Organisatie van de aannemingsketen, Roy Melis
9.35 uur Pauze
10.00 uur Toch maar uitkijken met cafetariaplannen, Chris Verleye
10.30 uur Actualia en Q&A
11.00 uur Einde
Interesse? Meer informatie en een inschrijvingsformulier vindt u hier. De deelnameprijs bedraagt € 50 excl. btw.
3 Rechtspraak – een bedrijfswagen telt niet mee
Arbeidshof Antwerpen, afdeling Hasselt 17 januari 2024
Het voordeel in natura van het privégebruik van een bedrijfswagen mag niet worden toegerekend op het (minimum)loon.
Ik kaartte deze kwestie al aan in Nieuwsbrief 2024 – 2.
Een ontslagen werkneemster houdt voor dat de werkgever haar van bij de aanvang van de tewerkstelling te weinig betaalde. De werkgever betwistte dat en verwees naar het voordeel in natura van het privégebruik van de bedrijfswagen. Als dat in rekening werd gebracht, werd de werkneemster wel bezoldigd conform de loonschaal van pc 200.
Het hof geeft de werkneemster gelijk. Artikel 6, § 2 van de Loonbeschermingswet somt op wat de werkgever als voordeel in natura mag toekennen. Buiten materiaal, materieel en gereedschap nodig voor de arbeid en werkkledij zijn dat enkel huisvesting, gas, elektriciteit, water, verwarming en brandstof, het genot van een grond en voedsel gebruikt op de werkplek.
Het privégebruik van een bedrijfswagen komt niet als loon in natura in aanmerking en telt dus niet mee bij de berekening van het te betalen minimumloon volgens de loonschaal.
Ludo Vermeulen, advocaat-vennoot
ludo.vermeulen@mploy.be
4 Rechtspraak – buiten de waard gerekend
Arbeidsrechtbank Antwerpen, afdeling Mechelen 11 februari 2020, niet uitgegeven
De leidinggevende van een bedrijf dat diepvriesproducten verdeelt, stelde vast dat één van de diepvrieswagens tijdens de dienst geparkeerd stond in de onmiddellijke nabijheid van een café. Hij stapte het café binnen waar hij een van zijn werknemers aantrof met een glas bier in de hand. Hij sommeerde de werknemer om de zaak onmiddellijk te verlaten. Later die dag vond er een gesprek plaats tussen de werknemer, de leidinggevende en de werkgever waarbij de werknemer de feiten zou hebben toegegeven. Hiervan werd geen schriftelijke neerslag opgemaakt. De werknemer werd daarop ontslagen om een dringende reden, nl. het nuttigen van alcohol tijdens de werktijd.
De werknemer bracht de zaak voor de arbeidsrechtbank. De werkgever verwees naar de vaststellingen van de leidinggevende maar daartegen wierp de werknemer op dat hij op dat ogenblik weliswaar een glas bier aan het drinken was maar geen alcoholhoudend bier. Hij brengt in dat verband een verklaring bij van een andere bezoeker van het café (“Bewuste persoon dronk op dit moment non alcoholisch bier”) en van iemand die allicht de waard was (aangezien deze verklaart “Bij het terugkomen uit het toilet heeft hij een Jupiler NA besteld en begon hij te praten met een oudere man”).
Op het ogenblik van de feiten had de leidinggevende geen onderzoek verricht naar de aard van het bier in het glas van de werknemer. Hij ging er allicht van uit dat het alcoholhoudend bier betrof maar het bewijs hiervan kon hij niet leveren. Volgens de arbeidsrechtbank schoot de werkgever tekort op het vlak van zijn bewijslast. De eis van de werknemer tot betaling van een opzegvergoeding van 11 maanden en 5 weken werd dan ook ingewilligd.
Het vaststellen van alcohol- en druggebruik door werknemers is een lastige klus. De te bewijzen feiten zijn aan (snelle) evolutie onderhevig en vanuit hun aard vergankelijk. De werkgever beschikt maar over een beperkte tijd en moet kordaat handelen. Getuigenverklaringen blijken in de meeste gevallen nog het meest aangewezen. Voorwaarde daarbij is uiteraard wel dat de getuige zo precies mogelijk omschrijft wat hij heeft waargenomen. In het andere geval dreigt de werkgever – zoals hier – met een kater achter te blijven.
Steven Renette, advocaat-vennoot
steven.renette@mploy.be